2011 seçimlerinin hemen öncesinde 50 bin kişi ile Silivri´yi basmaktan söz eden CHP´liler bu planlarını 13 Aralık 2012´deki duruşmada gerçekleştirdi. İşçi Partisi ile birlikte düzenlenen baskın girişiminde duruşma salonuna zorla girilmeye çalışıldı, engel olan jandarmalar tartaklandı. Zaman yazarı Ekrem Dumanlı, ´Gel de Ergenekon medyası deme´ başlıklı yazısında, CHP´lilerin bu girişimine ve bir kısım medyanın olayları çarpıtmasına tepki gösteriyor.
17.12.2012 09:54 Ekrem Dumanlı (Zaman): Medya kuruluşları, Ergenekon Davası´nın ne savcısıdır, ne hâkimidir ne de avukatı. Bu kadar önemli bir davayı çarpıtmak ya da sulandırmak hem gazetecilik açısından büyük bir hatadır hem de bu ülkenin demokratik geleceği için.
Silivri´de sahneye sürülen tiyatronun maksadı belli: Mahkemeleri baskı altında tutarak, yargıya şantaj yapmak. Demek istiyorlar ki, ?Bu davadan ceza çıkarsa ortalık karışır, kaotik hadiseler yaşanır.? Bu mesajı verirken kaba kuvvet ve şiddete başvurmaları, bilek gücüyle hâkim ve savcıları korkutmaya teşebbüs etmeleri, jandarmayı tartaklamaları vs. ne kadar doğru bir stratejidir? Adalet, böyle dağbaşı metotlarına boyun eğer mi? Daha düne kadar ?Yargılama süreci çok uzadı, tutukluluk mahkûmiyete dönüştü.? diye yeri göğü inletenler, mahkemenin son safhası gelince bir anda çılgına döndü. Aslında davayı yakından takip edenler duruşmaların ilk gününden bu yana yargı mensuplarına tehditler savrulduğunu, sistemli bir şekilde itibarsızlaştırma yoluna başvurulduğunu, ?rüzgâr tersine döner? gibi laflarla edildiğini biliyor. Şimdi yeni bir aşamaya gelindi ve yargılama boyunca sürdürülen münferit tehditler, topluca yapılmaya başlandı.
Binlerce insanı mahkemenin kapısına yığmak, olay çıkarıp jandarmayı dövmek gibi irrasyonel tepkiler ne hukukîdir, ne de ahlakî. Ne var ki bu çadır tiyatrosunu Silivri´ye kuranların bir mantığı var. Burada anlamsız bir stratejiye asıl mahkûm olan CHP. Halkın gözünde yine ´darbe yanlısı parti´ durumuna düşüyor ve ´marjinal bir partinin kuyruğuna takılmış´ imajı vererek bambaşka bir yere savruluyor.
Medyanın savrulduğu yer ise çok daha vahim. Darbe yapmak için cunta kurmaktan silah ve mühimmat bulundurmaya kadar pek çok somut suçlamayla karşı karşıya olan kişi ve örgütlerin canhıraş çırpınışını anlamak kolay. Peki, aslî işi habercilik olan medya niçin aslanlar(!) gibi zanlıların yanında yer almaktadır? Ergenekon´da silah desen silah var; darbe planları desen darbe planları var; kaos oluşturacak olaylar desen, pek çok somut planlama ve hamleler var... Temel felsefesi özgürlük ve demokrasi olan bir mesleğin mensupları niçin darbecilikle, siyasî cinayetlerle suçlanan kişilerin yanında cansiparane yer alıyor? Somut suç delillerini nasıl oluyor da görmezden geliyor?
Darbeler ve cuntalar konusunda sabıkası kabarık olmayan bir ülke olsak, kadim medyanın ?darbeci? duruşunu anlarım. Ancak teşebbüs safhasında başarısız olanından fiilen gerçekleşenine; postmoderninden e-muhtırasına kadar bir hayli kriminal dosya ile karşı karşıyayız. Ergenekon davasındaki iddialara ´fasa fiso´ muamelesi yapanlar, ya o devasa delil klasörlerini bilmiyor; ya da bile bile darbecilerin yanında hazır kıta görevini ifa ederek genetik yapısındaki mesai arkadaşlığının diyetini ödüyor. Silivri´deki mahkemeyi basma ve şantajla karar verilmesini engelleme çalışmalarını hangi televizyon nasıl verdi, hangi gazete nasıl sundu? Mutlaka buna bakmak gerekiyor. Araştırmacıları, o günkü gazeteleri arşivlemeye davet ediyorum. Görecekler ki kadim medya, binlerce insanı mahkemenin önüne yığarak nefret dolu sloganlar eşliğinde adaleti tehdit edenleri kutsuyor. Jandarma´ya yapılan onca saldırıdan hiç bahsetmezken, çaresiz kalan jandarmanın sıktığı biber gazından manşetler çıkarıyor. Bir manzara bu kadar mı çarpıtılır? ?Adalet Tam Gaz? diye başlık atanlar jandarma erlerinin ayaklar altında süründüğünü kendi çektiği fotoğraflara baksa anlamayacak mı? Soruyu bir parça değiştirerek şöyle sorayım: Darbe ve cunta davası yerine bir başka yargılama söz konusu olsaydı ve sanıkların yakınları, aynen Silivri´de olduğu gibi, mahkemeyi tehditle sindirmeye çalışsaydı kadim medya yine sanıkların yanında yer alır mıydı? Görünen o ki zamanın özgürlükçü ve demokratik ruhunu kavrayamadığı için irtifa kaybetmeye devam eden medyanın bir bölümü, hâlâ derin vesayetin sürmesini arzu etmekte ve ilk fırsatta şuur altı boşalmasıyla eski yandaşlarını aklayıp paklamaktadırlar; tıpkı onlarca sene yaptıkları gibi... 27 Mayıs´ı davet eden, Yassıada yargılamalarında adalet tecelli ediyor diye alkışlayan 28 Şubat´ta askerle elele ´postmodern darbe´ tezgâhlayan medyanın genetiğinin değişmediği görülüyor.
Bir daha hatırlatmak gerekiyor ki demokrasiye silahla müdahale, insanlık suçudur; yarım kalmış teşebbüsten idamlarla sonuçlanan trajediye kadar bu suça bulaşan herkes adalet karşısında hesap vermek zorundadır. Medya kuruluşları, Ergenekon Davası´nın ne savcısıdır, ne hâkimidir ne de avukatı. Bu kadar önemli bir davayı çarpıtmak ya da sulandırmak hem gazetecilik açısından büyük bir hatadır, hem de bu ülkenin demokratik geleceği için. O tarafgir haber ve yazılar yüzünden ?Ergenekon medyası? suçlamasını bertaraf etmek zorlaşıyor; çünkü şu anki manzara o suçlamayı teyit ediyor; tekzip etmiyor... (Ekrem Dumanlı / Zaman)
(17 Aralık 2012, 09:54)
HABERLE İLGİLİ ŞİKAYET, DÜZELTME GİBİ TALEPLERİNİZİ İLETMEK İÇİN TIKLAYIN
HABERLE BAĞLANTILI OLABİLECEK LİNKLER:
Batum: 50 bin kişi Silivri´yi basalım
Kontrgerilla Medyası
Ergenekon davasını engelleme girişimleri
Örneklerle CHP´nin Ergenekon davalarında sempatizanlıktan öte tavırları
´Ergenekon ve CHP´ manşetlerimiz
Ergenekon ve bağlantılı iddianamelerde arama yap