Ergenekon ve benzer davalar uzadıkça bazıları bu davaların kıymetini kaybettiğini iddia ediyor. Bu iddiaları eleştiren Star yazarı Laçiner, ´Ergenekon Davası´na gerek var mı?´ sorusuna somut gerekçelerle net yanıt veriyor. Dava öncesi ve sonrasını değerlendiren Laçiner, ´Ergenekon´dan sonra ne bir Danıştay Saldırısı oldu, ne de bir misyoner cinayeti. Ayrıca asker-sivil ilişkileri de kademe kademe rayına girmeye başladı´ diyor. Laçiner, davalar kapatılırsa Ergenekon´un tekrar devreye gireceğini de belirtiyor. Yeni dava ve soruşturmaların açılması, örgütün hala aktif olduğunu, dava ve soruşturmaları engellemek için faaliyet yürüttüğünü gösteriyor. Hatta Başbakanın gizli ve resmi telefon görüşmelerini yayınlaması da Laçiner´in haklılığını gösteriyor.
17.01.2012 13:10 Ergenekon ve benzeri davalara gerek var mı? Bu davalar maksadını aştı mı? Artık mahkemelere ihtiyacımız kalmadı mı? Ergenekon Davası ve benzeri davalar uzadıkça bazılarının bu davaların kıymetini ve işlevini unuttuğuna dikkat çeken Star yazarı Sedat Laçiner, ´Ergenekon Davası´na gerek var mı?´ sorusuna somut gerekçelerle net yanıt veriyor.
Uluslararası Stratejik Araştırmalar Kurumu´nun (USAK) eski başkanı Sedat Laçiner, Ergenekon davası öncesi ve sonrasındaki süreci değerlendirdiği bugünkü yazısında, Ergenekon´dan sonra ne bir Danıştay Saldırısı oldu, ne de bir misyoner cinayeti. Ayrıca asker-sivil ilişkileri de kademe kademe rayına girmeye başladı diyor ve analizini çarpıcı sorularla noktalıyor: Şimdi herkesin kendisine sorması gerekir, eğer bu davalar olmasaydı, askeri-vesayet bitme sürecine girer miydi? Cinayetler nasıl oldu da bıçakla kesilmiş gibi sona erdi? Sizce tüm bu yaşananlar bir tesadüf müydü?
İşte Laçiner´in Ergenekon Davasının gerekliliğini hatırlatan o analizi:
Ergenekon Davası ve benzeri davalar uzadıkça bazıları bu davaların kıymetini ve işlevini unutuyor. Kimileri de pek bir yufka yürekli, geçmişin kudretli isimleri demir parmaklıklar arasından gözleri buğulu birkaç açıklama yapınca kalpleri yumuşayıveriyor. Bakıyorum da ?Yeter artık bu kadar çektikleri. Artık askeri vesayet de ortadan kalktığına göre bitirelim şu davaları? diyenlerin sayısında ciddi bir artış var. Gerçekten böyle mi? Bu davalar maksadını aştı mı? Artık mahkemelere ihtiyacımız kalmadı mı? İsterseniz bunu anlamak için Ergenekon Davası (2008) öncesi ve sonrasını kısaca karşılaştıralım:
Ergenekon Davası öncesi
2002´de AK Parti seçimleri kazanınca darbe girişimleri de hızlandı. Fakat Genelkurmay Başkanı Özkök´ün bu girişimlere destek vermemesi işleri darbeciler açısından zorlaştırdı. Özellikle AB sürecinin hızlanması ve Hükümet´e dış desteğin artmasıyla birlikte darbenin ancak sokaklar hazırlanabilirse yapılabileceği anlaşıldı. Böylece seri cinayetler ve darbeci gösteriler dönemine girdik.
2005 Kasım´da Hakkâri´nin Şemdinli ilçesinde bir kitabevine bomba atıldı. Zanlılar TSK mensubu kişilerdi ve Genelkurmay Başkanı Yaşar Büyükanıt zanlılardan birine ?İyi çocuktur, tanırım? diyerek sahip çıktı. Birkaç ay sonra ise provokatif el bombası ve ses bombası saldırıları başladı.
Ankara´nın hassas yerlerinde patlayan bombaları Şubat 2006´da Rahip Santoro Cinayeti izledi. Katolik bir rahip henüz çocuk yaşta birine öldürtüldü.
Mayıs 2006´da Cumhuriyet gazetesine kimliği belirsiz kişiler el bombaları attı.
17 Mayıs´ta ise Ankara´nın ortasında bir kişi tüm güvenlik önlemlerini ve kameraları ´atlatarak´ Danıştay 2. Dairesi´ni bastı ve bir yargıcı öldürdü. Saldırgan elini kolunu sallayarak binayı terk ederken tesadüfen yakalandı. Daha silah soğumadan pek çok siyasi Danıştay´ın önünde saldırıyı ?Cumhuriyet´e yapılmış bir saldırı? olarak niteledi ve doğrudan Hükümet´i hedef gösterdi. Bu kişiler arasında dönemin Cumhurbaşkanı Sezer de vardı.
Planlar işlemeye başlamıştı. Hükümet üyeleri cenaze törenlerinde bile yuhalatılıyordu. Belli ki darbe hazırlıkları durmaksızın devam ediyordu: 2006´da Ankara´nın ortasında silah ve patlayıcılarla dolu bir ev ortaya çıkarıldı. Evi birçok TSK mensubu ortak kullanıyordu. (Atabeyler Çetesi)
Türkiye 2007´ye Hrant Dink Cinayeti´yle başladı. 19 Ocak´ta Dink İstanbul´un en kalabalık caddelerinden birinde yine çocuk yaşta birine vurduruldu.
Nisan 2007´de ise Malatya´da Zirve Kitabevi Katliamı´nda 3 kişi boğazları kesilerek öldürüldü. Bugün biliyoruz ki o dönemde Rum ve Ermeni pek çok kişiye suikast planları uygulanmak üzereydi.
2007´nin bir diğer sürprizi de Cumhuriyet mitingleriydi. Mitingler seri cinayet ve provokasyonlara adeta tüy dikti. Ellerinde Türk bayrakları yüzbinlerce kişi Tandoğan´da, Çağlayan´da ve daha birçok meydanda askeri göreve çağırdı.
Generallere dönük pek çok kışkırtıcı çağrı gazetelerden tekrarlandı. Bu baskılar Genelkurmay´ı 27 Nisan 2007 açıklamasına, yani ´muhtıra verme´ye zorladı. Genelkurmay yine laikliğin tehlikede olduğunu söylüyor, ilginçtir Malatya´daki katliamı da ´muhtıra´nın gerekçeleri arasında gösteriyordu.
Ergenekon Davası sonrası
Bugün anlıyoruz ki darbeciler TSK içinde aradıklarını bulamayınca ´B´ ve ´C´ planlarını devreye sokuyorlardı. Bu arada Haziran´da Ümraniye ve Eskişehir´de iki ayrı emekli askere ait evlerde bulunan el bombaları ile Cumhuriyet gazetesine atılan bombaların seri numaralarının tuttuğu anlaşıldı ve süreç Temmuz 2008´de Ergenekon Davası´nın açılmasıyla son buldu.
Ergenekon´dan sonra ne bir Danıştay Saldırısı oldu, ne de bir misyoner cinayeti. Ayrıca asker-sivil ilişkileri de kademe kademe rayına girmeye başladı. Şimdi herkesin kendisine sorması gerekir, eğer bu davalar olmasaydı, askeri-vesayet bitme sürecine girer miydi? Cinayetler nasıl oldu da bıçakla kesilmiş gibi sona erdi? Sizce tüm bu yaşananlar bir tesadüf müydü? Denemesi bedava... Mahkemeleri tatil edelim, bir deneyelim isterseniz... ( Sedat Laçiner / Star)
(17 Ocak 2012, 13:10)
HABERLE İLGİLİ ŞİKAYET, DÜZELTME GİBİ TALEPLERİNİZİ İLETMEK İÇİN TIKLAYIN
HABERLE BAĞLANTILI OLABİLECEK LİNKLER:
Ergenekon Aydınlık´ta: Yeni belgeler
Savcılar Ergenekon ´İdharı´nın peşinde
Ergenekon´un henüz ortaya çıkarılamayan yedek (idhar) kadroları konulu manşetlerimiz
Ergenekon ve bağlantılı iddianamelerde arama yap